8.2 บทบาทของสื่อการเรียนรู้

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 มีความมุ่งหมายที่จะให้การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาให้ประชากรชาวไทย มีความสมบูรณ์ทั้งทางร่างกาย จิตใจ สติปัญญา มีความรู้และคุณธรรม มีจริยธรรม และวัฒนธรรมในการดำรงชีวิต สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข ดังนั้นในการจัดการศึกษาจึงถือว่า ผู้เรียนสำคัญที่สุด โดยยึดหลักว่า ผู้เรียนแสวงหาความรู้ได้ด้วยตนเอง พัฒนาตนเองได้

กระบวนการจัดการศึกษาจะต้องส่งเสริมให้ผู้เรียนได้พัฒนาตามธรรมชาติและเต็มศักยภาพ สื่อการเรียนรู้นับเป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งที่จะช่วยให้สถานศึกษาจัดการเรียนรู้ให้บรรลุตามจุดมุ่งหมายของหลักสูตร เนื่องจากสื่อเป็นเครื่องมือของการเรียนรู้ ทำหน้าที่ ถ่ายทอดความรู้ ความเข้าใจ ความรู้สึก เพิ่มพูนประสบการณ์ สร้างสถานการณ์การเรียนรู้ให้แก่ผู้เรียน กระตุ้นให้เกิดการพัฒนาศักยภาพทางความคิด ได้แก่ การคิดไตร่ตรอง การคิดสร้างสรรค์ และการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ตลอดจนสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรมและค่านิยมให้แก่ผู้เรียน (กรมวิชาการ, 2545 : 6) ดังนั้นสถานศึกษาจึงควรให้ความสำคัญในการใช้และพัฒนาสื่อการเรียนรู้ เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ ต่อผู้เรียนอย่างจริงจัง นอกจากนี้ พ.ร.บ. การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ได้กล่าวถึงการกระจายอำนาจไปสู่เขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษา โดยระบุให้สถานศึกษา มีหน้าที่ จัดทำสาระของหลักสูตรเกี่ยวกับสภาพปัญหาในชุมชน และสังคม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ดังนั้นในการจัดทำสื่อการเรียนรู้จึงเป็นหน้าที่ของสถานศึกษาด้วย เนื้อหาสาระใน พ.ร.บ. การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 ย่อมเป็นแนวทางและทิศทางสำคัญในการพัฒนาสื่อการเรียนรู้สำหรับผู้เรียนได้เป็นอย่างดี

บทบาทของสื่อ เป็นเวทีในการขยายข่อบข่ายประสบการ การเรียนรู้ ทำหน้าที่เป็นเวทีในการเรียนรู้และสร้างกิจกรรมการเรียนการสอน ทำหน้าที่เป็นแหล่งข่าวที่ทันสมัย เป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับครูในการดำเนินการวิจัย การสอน และการพัฒนาผู้เรียน ช่วยให้ครูเอาชนะปัญหา และความยากลำบากในการสอนหรือการนำเสนอเรื่องราวแก่ผู้เรียน เป็นแหล่งสำคัญที่ครูผู้สอนและผู้เรียนได้ร่วมมือกันผลิตเพื่อวัตถุประสงค์ในการเรียนรู้ เป็นสิ่งตรึงพฤติกรรมในการเรียนรู้ได้คงทน เป็นสิ่งที่พัฒนาผู้เรียนให้มีความคิดต่อเนื่อง เป็นสิ่งดึงดูดให้ผู้เรียนมึความตั้งใจ ปรับปรุง ส่งเสริม ประสิทธิภาพของสื่ออื่นๆให้ดีขึ้น